شناسایی و تعیین فراوانی گونه های کاندیدا جدا شده از بیماران به روش کروم آگار کاندیدا

مقدمه و هدف : گونه های قارچ مخمری جنس کاندیدا می توانند دامنه وسیعی از عفونت های فرصت طلب را در انسان و حیوان ایجاد نمایند. کاندیدا آلبیکنس گونه اصلی بیماری زا است ولی سایر گونه ها مثل کاندیدا گلابراتا، کاندیدا کروزه ای و کاندیدا تروپیکالیس نیز گاهی عوامل بیماری بوده و از بیماران جدا می شوند. شناسائی کاندیداها در سطح گونه برای درمان مؤثر بیماری وکنترل عفونت ضروری است. هدف این مطالعه ارزیابی محیط کشت جدید کروم آگار کاندیدا (chromagar candida) جهت افتراق مخمرهای جدا شده از بیماران مبتلا به عفونت کاندیدایی،بوده است. روش کار : شانزده استرین مخمری استاندارد، از گونه های کاندیدا و غیر کاندیدا به عنوان رفرانس تشخیص صحیح گونه های مربوط به بیماران مورد استفاده قرار گرفت. تعداد 280 ایزوله مخمری جدا شده از بیماران مراجعه کننده به دو آزمایشگاه قارچ شناسی در تهران نیز به عنوان جامعه مورد مطالعه بررسی گردید. کلیه مخمرهاروی محیط « کروم آگار کاندیدا» به روش خطی کشت داده شده و به مدت 48 ساعت در حرارت35°c  نگهداری شد و آنگاه با توجه به رنگ اختصاصی ایجاد شده در محیط کشت اقدام به شناسائی گونه ها گردید. در مورد کلنی های فاقد رنگ اختصاصی برای تشخیص گونه ها از روش pcr-rflp استفاده شد. نتایج : بیشترین فراوانی مربوط به کاندیدا آلبیکنس (66.5%)، و بعد از آن به ترتیب کاندیدا پاراپسیلوزیس (8.6%)، کاندیدا تروپیکالیس (8.2%)، کاندیدا گلابراتا (6.1%)، کاندیدا کروزه ای (4.6%)،کاندیدا کفیر (2.5%)، کاندیدا گیلیرموندی (0.7%)، کاندیدا لوزیتانیا (0.35%) و کریپتوکوکوس نئوفورمنس (0.35%) بود. نتیجه نهائی : محیط کشت کروموژنیک کروم آکار کاندیدا می تواند روشی ساده و سر راست برای شناسائی گونه های شایع کاندیدا شامل کاندیدا آلبیکنس، کاندیدا کروزه ای، کاندیدا گلابراتا و کاندیدا تروپیکالیس باشد، اما همه ایزوله های بیماران را نمی توان با این روش باز شناخت و لذا روش های فنوتیپیک یا ژنوتیپیک دیگر برای افتراق آنها ضروری است.